بهترین توان بخشی تکنیک در کرج:
نارسایی در کسب صدای تراکئوازوفاژیال
علی رغم انتخاب شایسته بیمار وبه کار گیری تکنیک مناسب برای پانکچر برخی بیماران نمی توانند صدای مفیدی تولید کنند.به نظر می رسد بخش همده این نارسایی ها به تونوسیته سگمان فارنگوازوفاژیال مرتبط باشد.گرچه هیپوتونوسیته سگمان peگزارش شده است.اما اکثرا هیپرتونوسیته مقصر شناخته می شود واین گونه بیماران شاهدتلاش افزایش یافته ای برای فونایشن خواهند بود.این گونه بیماران از لحاظ بالینی مانور والسا لوای قدرتمندی ایجاد میکنند تا صدا تولید کنندودر نهایت صداهایی درهم و برهم وکوتاه مدت (معمولا کمتر از6ثانیه )تولید می شود.ویدئوفلورسکوپی با باریوم سولفات یک بر آمدگی خفیف در دیواره فارنژیال خلفی هنگام فونایشن نشان خواهد داد.ویدئوفلوروسکوپی باید ارزیابی سگمان peهیپرتونیک به کار رود تا سطح (تراز)انسداد مشخص شود.گرچه بسیاری از بیماران خود به خودطی 4تا6 هفته بعد این مساله را برطرف خواهند کرد اما تا 25%از آن ها علی رغم درمان بهبود نمی یابند و برای ادامه دادن تولید صدا بسیار نا امید می شوند.فیزیولوژی واتیولوژی هیپوتونوسیته سگمان PEکم شناخته شده است.بخش عمده این مشکل از متغیر بودن میزان رزکسیون حنجره ناشی می شود که آن هم از جانب وسعت تومور وتکنیک های بستن بسیار مختلف برای ترمیم دیفکت فارنژیال تحمیل می شود.مطالعات رادیو گرافیک بر روی بیماران مبتلا به سگمان های PEهیپرتونیک از انسداد داینامیک در تراز اسفنکتر ازوفاژیال فوقانی (UES)در پاسخ به دمیدن در مری حکایت دارد.در حالی که اجزای UESشامل عضلات کرایکوفارنگوس کانستریکتور تحتانی وازوفاژیال فوقانی هنگام لارنژکتومی ترانس سکت می شوند اما همین عضلات ممکن است هنگام بستن دیفکت فارنژیال دوباره به هم بپیوندند(به واسطه اسکار بعد عمل یا بسته شدن چند لایه ای)تاخط سوچور مخاطی را تقویت کنند. هیپرتونوسیته سگمان PEمدت کوتاهی پس از توصیفات اولیه تکنیک پانکچر TEشناخته شد.
