تخصصی ترین گفتار درمانی در کرج:تاریخچه تکلم بدون حنجره
ماهیت استفاده از یک فیستول تراکئوازوفاژیال برای باز گرداندن صدا بعد از لارنژکتومی،جدید نبود. در واقع این پروسیجر اول بار درسال 1931 به وسیله guttman گزارش شد.او در گزارش خود به یک بیمار درمانده اشاره کرده بود که خودش با استفاده از یک icepick حرارت دیده،فیستول ساخته بود.بیمار guttman با قرار دادن انگشت خود بر روی دهان و جهت دادن هوا برای عبور از فیستول توانسته بود به یک تکلم بسیار روان با طنین نزدیک به نرمال دست یابد. اگرچه guttman تلاش کرد تا با استفاده از دیاترمی با سوزن این نتیجه را تکرار کند،اما تلاش های وی در بیش از دوسوم بیماران با شکست مواجه شد که علت ان استنوز و عفونت بود.singer وblom با سوراخ کردن نازک ترین قسمت دیواره تراکئوازوفاژیال در خط وسط سعی کردند فیستول guttman را از نو بسازند.محل پونکسیون در ادامه با یک کاتتر لاستیکی 14Fr که در روز دوم بعد از عمل برداشته می شد،دیلاته می گردید و یک پروتز قابل برداشت جایگزین ان می شد.انها به منظور جلوگیری از نشست از مری ،با ساختن یک slit از طریق محور بلند لومن ازوفاژیال پروتز،یک دریچه ساده را تعبیه کردند .سرانجام این پروتز شبیه به پلاتی پوس که از جنس سیلاستیک ساخته شده بود در محل فیستول تراکئوازوفاژیال قرار می گرفت و در خود نوارپیچی می شد.این پروسیجر به صورت اندوسکوپیک با یک اندوسکوپ ریجید در فاصله 4 هفته بعد از لارنژکتومی صورت می گرفت.نتایج اولیه از پروتزblom-singerجالب توجه بود.90%از بیماران آنها پس از انجام پروسیجرقادر بودند تکلم روانی داشته باشند و عوارض زخم وجود نداشت .تولید صدا در مقایسه با تکلم ازوفاژیال ساده بود وبیماران به طور روتین فقط به 3تا5روز زمان نیاز داشتند تا بعد از جایگذاری وسیله بتوانند تکلم کنند.آسپیراسیون فقط به صورت نشت از دورپروتز تظاهر می کرد و تنها در مورد یک بیمار لازم شد برای رفع این مشکل محل بسته شود.پنج بیماری که نتوانستند با این روش یک صدای قابل قبول تولید کنند فیستول همه آنها در مطب بدون مشکل خاص بسته شد.بعضی مشکلات همراه با پروتز بلافاصله خود را نشان داد.پروتز به مرور زمان سبب تحریک موضعی می شد که این مساله برداشت روزانه وتمیز کردن آن را ضروری می ساخت .بیرون زدگی ناگهانی نیز می توانست بر اثر آسپیراسیون متعاقب رخ دهد.اما این معضل با استفاده از یک گردنبند (کولار)نگهدارنده که بر روی انتهای ازوفاژیال پروتز قرار می گرفت به سرعت بر طرف گردید.باگذشت زمان زیرگروهی از بیماران یافت شدند که به دلیل ناتوانی در تولید فشار هوای کافی برای باز کردن دریچه و تولید صدا،پروتز اصلی در ان ها با شکست مواجه شد.در سال 1982 دریچه duckbill با یک دریچه داخلی کم فشار که تولید صدا را تسهیل می کرد جایگزین شد و بدین ترتیب درصد شکست ها کاهش یافت.
