تمرینات گفتار درمانی: ویژگی ها و نحوه رفتار با کودکان آزاررسان
یکی از علل ایجاد کودک آزاررسان جو ناآرام، متشنج و متضاد در خانواده است
ویژگی ها و نحوه رفتار با کودکان آزاررسان
علائم و نشانه های اینگونه کودکان عبارتند از:
– قائل نشدن احترام برای حقوق دیگران
– رفتارهای خشونت آمیز
– دوست دارد که ارضا شود تمام خواسته هایش به هر بهائی
– زورگو، پرخاشگر و دارای اختلالات خصلتی
– عدم رعایت قواعد در ابراز تمایلات درونی خود
– بدبین و متزلزل
– پر توقع، مغرور و خودخواه
– حسود و کینه توز
– مضطرب، بی قرار و ناراحت
– دخالت در کارهای دیگران و سعی در تحمیل نظرات خود
– سخت کوش و جاه طلب
– لجوج و گستاخ
– احساس کمبود از نظر عاطفی
– عدم هراس در انجام کارهای ضد اجتماعی و امکان هرگونه برخورد هنگام روبرو شدن با مانع
– میل دارند که از آنها اطاعت و پیروی شود
– سعی در تحقیر و کوچک کردن دیگران دارند
عوامل پدید آورنده کودک آزار رسان
– عدم وجود نظام تربیتی صحیح در خانواده
– فشار و امر و نهی بیش از اندازه به کودک
– جو ناآرام، متشنج و متضاد در خانواده
– وجود الگوهای غلط و نامناسب
– احساس حسادت و خشم در کودک
– نبودن ارتباط صمیمانه و محترمانه بین کودک با والدین و دیگران
– احساس ضعف و ناتوانی در برابر دیگران
– طالب بدست آوردن معروفیت، کسب پاداش و عظمت
– احساس خطر و خلع سلاح بودن در مقابل دیگران
– آزادی بیش از اندازه
– عدم احساس امنیت و نداشتن آرامش
– فقر و تنگدستی خانواده
– اضطراب و نگرانی
– وجود یک محرومیت و ناکامی شدید
– عدم تعادل روانی
– ارضا نشدن نیازهای اساسی کودک
– کمبود محبت و ملاطفت
– داشتن عقده حقارت و احساس ضعف و سرخوردگی در مقابل دیگران
تقلید از رفتارهای دیگران
چگونگی رفتار با کودک آزار رسان
– ابراز محبت و پذیرش صمیمی کودک
– رفع نیازهای اساسی کودک
– دوری از درگیری و تضاد در خانواده
– در پیش گرفتن سیستم تربیتی در خانواده توسط والدین
– آموختن رعایت حقوق دیگران به کودک
– شناخت علت تجاوزگری و رفع آن
– اعتماد به کودک و درس صداقت دادن به او
– تقبیح و تذکر به جا
– دادن آگاهی های لازم اجتماعی به کودک
– الگو بودن والدین و کسانی که در ارتباط با کودک هستند
– کنترل غیر مستقیم کودک و خودداری از زورگویی و تحمیل به کودک
– تقویت نقاط ضعف کودک و ایجاد جرات و جسارت در او
– دادن آزادی و استقلال لازم و ضروری به کودک
– واگذاری مسئولیت هایی در حد توان و ظرفیت به کودک
– احترام به کودک و درک خواسته ها و نیازهایش
– ارضا نیاز به بازی و تفریح کودک
– تشویق و تقویت نقاط مثبت کودک
– تقویت اعتماد به نفس و خویش اتکائی در کودک
– عدم دخالت در کارهایی که به خود کودک ربط دارد
