کلینیک گفتاردرمانی وکاردرمانی درکرج:پانکچر teاولیه
پانکچر اولیه te که در زمان لارنژکتومی انجام می شود اول بار در سال 1982به وسیله ی mavesوlingerman گزارش شد.بلافاصله ملاحظه شد که این پروسیجر،مزایای متعددی برtep ثانویه دارد از جمله حذف پروسیجر جراحی دوم،حذف لوله نازوگاستریک برای تغذیه،بهینه سازی سگمان فارنگوازوفاژیال و دهانه برای جایگزینی پروتز te و فواید سایکولوژیک برای بیمار.از زمان معرفی تکیک پانکچر teاولیه ،ایمنی ومقرون به صرفه بودن ان در مطالعات متعدد به اثبات رسیده است.با اینکه گاهی در این باره بحث هایی وجود دارد اما تفاوتی که قابل نشان باشد،بین صدای کسانی که تحت tep اولیه یا ثانویه قرار میگیرند وجود ندارد.سرانجام وسعت رزکسیون فارنژیال و بازسازی،مانعی برای پروسیجرهای اولیه به شمار نمی رود،همچنان که ممکن است پانکچر te در زمان بازسازی فلاپ ازاد و بدون ان که عوارض بیشتر شود انجام پذیرد.
پانکچر اولیه te همانند ایجاد فیستول ثانویه ،پروسیجری اسان است.پس از انجام لارنژکتومی اما پیش از بستن دیفکت فارنژیال،دیواره خلفی تراکئال برای یافتن محل مناسبی برای فیستول به دقت بازدید می شود.برای اتنخاب محل مناسب باید حلقه زد،چرا که جراح باید پیش بینی کند که در زمان اتمام پروسیجر که دهانه ماچور می شود،فیستول کجا قرار خوتهد گرفت.ساده ترین وسیله برای تعیین این مساله ،گرفتن لبه فوقانی دیواه تراکئال خلفی با یک کلامپ آتروماتیک نظیرbbcock است.با یک تراکشن ملایم از مدیاستن به سمت بالا،می توان موقعیت نهایی ان را نسبت به فلاپ های پوستی و بریدگی استرنوم تخمین زد.پس از تعیین موقعیت،محل مناسب پانکچر در خط وسط دیواره تراکئال خلفی،تقریبا در فاصله cm1 تا cm15 مانده به لبه فوقانی انتخاب می شود.این فاصله به مخاط لازم برای بستن،قطر مورد انتظار از پروتز به کار رفته و ژئومتری دهانه بستگی دارد.
